İsveç’te Mantar Toplama Maceramız

İsveç’te mantar toplama maceramız… Ben ve eşim İsveç’te yaşıyoruz, bizi daha yakından tanımak isteyenler röportajımıza göz atabilirler. Benim İsveç’e ve İsveç’in eğitim sistemine alışmam biraz zaman aldı. İsveç’te konuşulan konular doğa ile bağlantılıdır. Ben öğretmenim ve şu an okulda konuşulan konu tamamen “Svamp” yani 🍄 mantar.

Konu başlıklarını listelersek;

“Hangi tür mantar toplanabilir?”
“Hangi mantar çeşidi yenir?” ya da
“Hangi mantarlar nerede bulunur? “ gibi konular ele alınır.

İsveçli arkadaşlarla sonbaharda buluştuğumuzda, konuştuğumuz konular ise “Hangi bölgede mantar vardır?”, “Hangi orman mantar toplamak için uygundur?” oluyor.

Bu dört senenin sonunda anladık ki doğadaki değişikliklerle birlikte konu başlıkları ona göre değişiyor. Ama biz mantar konusunda hiç bir şey bilmiyorduk ve halen çok bilmiyoruz. Bunu öğrenmenin bir yolu olmalıydı. Eğer mantar toplamayı bilmiyorsanız tek başınıza ormana gitmeyin, kurs alın diyenler de oldu.

Bir gün ormanda yürüyüş yapıyor ve yaban mersini topluyorduk ama gözümüz mantara da değiyordu tabi. Ama korkumuzdan hiç dokunamıyorduk bile. Ormanın derinliklerine iniyoruz bir sürü mantar buluyoruz ama dokunamıyoruz. İnsanın bilmemesi ve bilmediğinden korkması ne kadar da tuhaf bir şey. Artık ben dedim, önümüze ilk çıkan mantar toplayıcısına mantarın nasıl toplandığını soracağım ve yaptık da. İki yaşlı arkadaş bir poşet dolusu mantar toplamış ve geri dönüyorlardı. “Hej ” ( merhaba! ) diyerek başladık sohbete. Topladıkları mantarları gösterdiler, nasıl toplanacağını anlattılar. Tabi durur muyuz Maria’nın telefon numarasını da aldık ve bir sonraki hafta tekrardan buluştuk.

Ve Maria bizi ormanın derinliklerine götürdü, yılan gördük ve Maria yanınızda yılan ısırma kiti taşıyın dedi, bunu da öğrenmiş olduk. Yılandan değil, yılan ısırdığında neler yapacağımızı bilmediğimiz için korkuyormuşuz aslında.

Biraz ilerledik ve her bulduğumuz mantarı 5 yaşında ki çocuk gibi “Bu mantar toplanır mı? ” diye sora sora öğrendik. Özellikle eşim çok kolay mantar buldu, ben ise ilk defa ormanın o kadar derinliğinde olmanın aval aval bakarak tadını çıkartıyordum. Eşim resmen mantar kolonisi buluyordu. Yaban hayvanların ayak izini filan gördüğümüzde korkmadık değil, ama yanımızda tecrübeli birisinin olması güven veriyordu bize tabi.

Bir sürü mantar topladıktan sonra mola verdik çaylarımızı içtik, muhabbet ettik ve oraya gelen aileleri izledik.

İlk deneyimimizdi ve mantar bahaneydi amaç ise bir şey arama bahanesi ile ormanın derinliklerini görebilmekti.

Bu serüvenden ne mi öğrendim? ;

‌Bir soru sormanın ne kadar güzel arkadaşlıklar kazandırdığını,
‌Bir şeyi öğrenmek istediğinde, isteğin doğrultusunda yolların açıldığını,
‌Doğada keşfedilmeyi bekleyen daha bir sürü şeyin olduğunu,
‌Korkmamak için o bilgiye sahip olmak gerek, fırsat vermek gerek ve tanış olmak gerek.

Topladığımız mantarların cinsinden de bahsetmek isterim.