Hachi: Bir Köpeğin Hikâyesi (Hachi: A Dog’s Tale), gerçek hayattan uyarlanan 2009 yapımı bir film. Başrollerde Akita cinsi bir köpek ve Richard Gere oynuyor. Filmin yönetmeni Lasse Hallström. Imdb puanı: 8.1

İnsanların çoğu köpeklerin sevimli ve sadık bir hayvan olduğunu söyler. Hachiko isimli köpek, bunun gerçek olduğunu insanlara gösteren somut bir örnek. Hachiko, ölmüş olan sahibini 9 yıl boyunca aynı yerde, aynı saatte bekleyerek ona olan sevgisini ve bağlılığını tüm dünyaya gösterdi ve insanların kalbini kazandı. Sahibini her zaman beklediği Shibuya Tren İstasyonu’nun önüne Hachiko‘nun heykeli dikildi. Tokyo’da yaşayan insanlar Hachiko Heykeli‘nin önünde sevdikleriyle buluşmaya ve onları beklemeye devam etti.

Hachiko, 1923 yılında Odate Japonya’da doğan Akita cinsi bir köpek. Tokyo Üniversitesi’nde çalışan Dr. Eisaburo Ueno, onu sahiplenir ve “sekizinci” anlamında gelen “Hachiko” adını verir ona. Çünkü sahiplendiği sekizinci köpektir. Her sabah tren istasyonuna birlikte giderler ve birlikte dönerler. Ancak bir gün profesör geri dönmez çünkü ölüm kapısını çalmıştır. Kalp krizi ya da beyin kanaması sebebiyle vefat eder (kaynaklarda ikisi de yazılmış). Hachiko ise her gün onu aynı saatte beklemeye devam eder. Ta ki ölünceye kadar; 9 yıl boyunca.. 1934 yılında istasyonun önünde hayata gözlerini yumar.

Hachiko‘nun sadakatini ve sevgisini bilenler onun heykelini yaptırarak ölümsüzleştirirler. Ueno’nun öğrencileri de Hachiko‘nun ölümünden sonra onun ne kadar harika bir köpek olduğunu yazarlar. 2004 yılında Leslea Newman, Hachiko ile ilgili Hachiko Waits isimli bir çocuk kitabı yazar. Machiyo Kodaira, kitabın çizimlerini yapar. Hachiko’nun hayatını anlatan bu kitap bir çok ödül alır ve 2009 yılında Richard Gere’in başrolünü oynadığı Hachi: Bir Köpeğin Hikayesi adıyla sinemaya uyarlanır.

Filmin Konusu

Hachiko‘nun gerçek hayat hikayesinden uyarlanan filmde Profesör Parker, bir gün işinden dönerken istasyonda yavru bir köpek bulur. Profesör, köpeğin iyi cins bir köpek olduğunu ve sahibinin onu bulmak için mutlaka arayacağını söyleyerek görevliye vermek ister. Ancak görevli bunu kabul etmez ve “Arayan olursa size mutlaka haber vereceğim” der. Profesör, köpeğin sahibini bulmak için girişimlerde bulunur ama netice alamaz. Köpeği barınağa bırakmak istemez, onun için iyi bir aile bulmaya çalışır.

Profesör, yavru köpeği evine götürdüğünde onun daha önce bir köpeği ve köpeğine dair büyük bir kulübesi olduğunu öğreniriz. Ancak profesörün eşi, köpeği sahiplendirmek için ilanlar hazırlar. Profesörün köpeğe olan ilgi ve alakasını görünce Hachi‘yi kabullenir.

Profesör, yavru köpeğin boynundaki tasmada Japonca yazdığını görür ve anlamını öğrenmek için bir arkadaşını ziyaret eder. Japon arkadaşı ona köpeğin soyunun 4000 yıl öncesine dayandığını, insanlarla ve köpeklerle olan dostluğun Akita soyundan gelen bu cins köpeklerle başladığını söyler. “Hachi” kelimesinin Japonca’da “sekiz” demek olduğunu ve uğurlu bir rakam sayıldığını öğrenir. Kraliyet ailelerinin bu cins köpeğe sahip olduğunu da ekleyince profesör köpeğe daha çok ilgi gösterir ve onu eğitmeye çalışır.

Profesör Parker ile köpek arasında duygusal bir bağ kurulur. Hachi, Parker ile tren istasyonuna kadar gider ve dönüş saati onu aynı yerde bekler. Kurulan bu güçlü bağ, profesör Parker’ın üniversitede ders anlatırken geçirdiği kalp kriziyle de bitmez. Çünkü Hachi onu her gün aynı saatte, istasyonda gelmesini bekler. Tren yolcuları arasında ünlenen Hachi’nin, bir gün haberi yapılır ve öğrenciler onun beslenmesi için okul harçlıklarını gönderirler.

Hachi, ölene kadar, tam 9 yıl boyunca sahibinin gelmesini bekler ve ona olan bağlılığını gösterir. Öldüğünde 11 yaşındadır ve sahibiyle sadece iki yıl vakit geçirmiştir.

Filmi izlerken duygulanıyorsunuz. Filmi izlemeden önce çocuklarla ölüm hakkında konuşmalar yapmaya da hazırlıklı olmanız gerekir.

Günümüzde Tokyo Shibuya istasyonunun kapısında gördüğünüz köpek heykeli Hachiko’dur. Japonlar, sadakat ve insan-hayvan ilişkisinin sembolü olarak ölümünden hemen sonra onun heykelini diktiler.

II. Dünya Savaşı’ndan sonra da unutmadılar ve savaş sırasında tahrip olan heykelin yerine 1948’de yenisini diktiler. Çok sevdiği sahibiyle mezarları yan yanadır. Bugün Shibuya İstasyonu’nun o kapısı Hachiko çıkışı olarak biliniyor ve Tokyo’nun en önemli buluşma merkezlerinden biridir. Her yıl Hachiko’nun ölüm yıldönümü olan 8 Mart gününde birçok hayvansever heykelin önünde buluşurlar.

Haçiko’nun hikâyesi 1987 yılında bir Japon filmine de konu oldu. Türkiye’de de Japon Filmleri Festivali’nde gösterildi. Hachiko ile benzer biçimde simgeleşen bir diğer örnek de, Greyfriars Bobby adlı İskoçya’da yaşamış bir köpektir.

Hachiko, Wikipedia